Ben Sizsiz Hiçim

odalar bomboş annem babam yok içeride
ölüm sessizliği
ben siz gidince anladım sizsizliği
oturuyorum tek başıma
sizin nasihatlarınız sizin sesiniz
yok artık bu evin içinde
keşke burda olsanız
hep bana gülseniz
bana öğütler verseniz
sabaha kadar dinlerdim sizi
benim en güzel yerimdi
annemin dizinin dibi
ölecek ne vardı
şimdi ağlıyorum yatağımda
bir daha göremeyecekmiyim
onların sesini bir daha duyamayacakmıyım
onların pamuk ellerinden öpemeyecekmiyim
birdaha diyorum
onlarsız bir hayat bana cok bayat
onların mutlulugunu istiyorsam
hep iyi olacagım
hergün sevgiyle dolacagım
ben iyilikte bir kol
onlar ahirette bana bir yol olsun
onlarsız geçmiyor hayat
ama yaşamak zorundayım
ben hep onlarla oldum
aklımda gene onlar var
aklımdan cıkmıyorlar
gözümün önünden gitmiyorlar
biliyorum beni onlar heryerde takip ediyorlar
içimde bir güven duygusu var
sanki heryerde arkamdalar
sizi çok seviyorum
keşke ölmeseydiniz
keşke beni yaşarken mezara gömmeseydiniz..
noT:bu şiiri annesini ve babasını kaybetmiş kardeşlerim için yazdım(allah kimseyi anne babasından ayırmasın)