Benden ve Ben Olamayan Senden

Dalgalarım kıyılarıma vurduğu vakit İstanbul oldum.

Sen koca Fatih Sultan Mehmet'tin yüreğimi fethettin.

Gidişinin ardından Roma'ydım. Sen imparator Neron, yüreğimi yaktın, yangınında yandım.

Bu hükmedişin adını sevda koydum. Ucu yanmış İstanbul sevdama kulak ver!

Anlatacağım Fatih'in fethi,

Dinlediğin Neron ateşi...

Benim tarihe sığdıramadığım bu sevdayı sen zaten yüreğine sığdıramazdın.

İşte bu yüzden tarihler birbirini tutmadı

İşte bu yüzden yüreğim Roma'da kaldı.

Oysa İstanbul'un Fatih'i sendin, bu toprakların kokusunu yüreğine çekmeliydin.

İstanbul'u dinlemeliydin...

Sonra yüzüme dokunup alnımdan öpmeliydin.

Yeni fetihlere çıkarken bu yangını yakıştıramadım sana.

Ama sen kendini yok etmeye adamıştın ve yüreğimi Roma'da bıraktın.

Şimdi neyin Fatih'i,

Şimdi neyin ateşi olacaksın?

Şimdi hangi tarih seni saklayacak?

Hangi sayfalarda okunmadan kalacaksın?

Bu sevdayı ne Roma'da ne İstanbul'da bulacaksın?