Biktirdin

susturdu gün be gün vahsi bakisin
derdimi gizleyen dilden biktirdin
kestiler önümü hazanin kisin
baharima giden yoldan biktirdin

bir gün muradima ermedim gitti
gönlünden sevdami dermedim gitti
bir serabin bile görmedim gitti
ugruna düstügüm cölden biktirdin

saklayamaz oldum artik kendimi
damla damla biriktirdi derdimi
aglaya aglaya yikti bendimi
gözümün döktügü selden biktirdin

tarihe yazdirdim ördügün agi
devranin sayilsin sevdamin cagi
savrulur üstüme yikilir dagi
yanginimdan kalan külden biktirdin

serildim önüne kurban adina
dönüpte bakmadin hep inadina
geldigin olmadi bir imdadina
carene kaldigim halden biktirdin
biktirdin...biktirdin...biiktirdin