En Fazla Şiir Olursun

Ay yüz vermiyor artık bana!
Hayalini sardım umutlarıma,
Küskün gecelerde bezgin dizelerimi ovuşturuyorum..
Ovuşturdukça yanıyor sözcükler
Hayaline sarılı umutlarımı yakıp,
Sigara niyetine içime çekiyorum..

Şahit tutmuştum ay ışığını sevdama
Hak etmedin!
Şimdi gecelerle barışmaya mı uğraşayım
Yoksa gidişine oturup da bir isim mi bulayım..
Bilemedim!
Sana sorduğum soruların cevaplarını yolla
Kendin gelme bana!
Kendine gel;son sözümdür sana..

Bilirim seni
Attığın adımlara kendin hayransın
İçtiğin çaya şeker koymazsın
Kendini her şeyden tatlı sayarsın!
Unutma;
Ben tuttum ben kaldırdım seni yukarı
Bir bırakırsam umutlarının üzerine düşersin
Kendi değerini kendi kendine ezersin!

Git bakalım sevdamın orta yerinden
Ama;
Sen eski sen değilsin unutma,
Ayrılık bulaştı bir kere yakana
Giden de gidilende düşer ateşin içine
Biri yanar,biri bakar
Kıyamet,kaybettiğinin kıymetini anlayınca kopar..

Bebekleri severim diyordun ya;
O da yalanmış!
Ortada bıraktın yeni yeni yürüyen hayallerimi
Şimdi kör ebe oynamayı öğrettim onlara
Gidişini görmesinler diye gözlerini bağladım
Seni arıyorlar yana yana
Susamışlar dudaklarına kana kana..

Olsun gülüm!
Hiçbir şey teselli etmesin beni
Hayallerime de anlatırım gerçekleri
Kimsesiz kalırım!
Ne yapayım ki;
Yine kelimelerle oynar,
Seni istediğim şekle sokar,
İstediğim yerden atarım
En fazla şiir olursun
En fazla yine ağlarım..

DEMODERN..