Bilemiyorum

Bekliyor geceyi binbir düşünce

Bir türlü uykuya dalamıyorum

Zaten kıt şu aklım hepten şaşınca

Ne yapsam ne etsem bilemiyorum

Doğruluk dürüstlük benim tek varım

İltimas istemem kopsa da serim

Bu yüzden elendim altında yerim

Kalburun üstünde kalamıyorum

Girmedim zulümle yapılan köşke

Kurutabilseydim kökünü keşke

Kimsenin önünde Allah'tan başka

İmkanı yok dize gelemiyorum 

Vurmadım garibe asla palanı

Menfaat uğruna demem yalanı

Çirkef labirenti sarmış her yanı

Bir çıkış kapısı bulamıyorum

Övünen biriyim özü aslıyla

Sonsuz gurur duyan kendi nesliyle

Bedel ödüyorum hem de misliyle

Yine de bir düdük çalamıyorum

Şerefim arım bu toprak bu vatan

Ebedi düşmanım ona laf atan

Uğruna can verip altında yatan

Aklıma geldikçe gülemiyorum

Dünyanın dört yanı zulümle dolu

Bitmiyor savaşlar her yer kan gölü

Bebek kadın çocuk yüzlerce ölü

Çıkmıyor aklımdan silemiyorum

Yanımda yöremde olsa da çoğu

Hiç benimsemedim hini alçağı

Sırtıma yedikçe dosttan bıçağı

Ölmek istiyorum ölemiyorum

İyiliği saflık sayınca kullar

Öksüzü yetimi üzünce diller

Çocuğa sabiye kalkınca eller

Avşar'a hiç hakim olamıyorum