Bir Damla Düş

Her damla

Yeni bir düşe açılan kapı

Usulca çalar kalbin kapısını

Bir çocuk sesiyle

Yağmur inerken cama

Bir masal başlar içimde

Gökyüzü boynunu büker

Sessizce giden kuşlara

Kağıttan bir gemi süzülür derelerde

Adını bile bilmediğim uzaklara

Bir gözyaşı iz bırakır avuçta

Ne kime ait, ne de nereye gider

Bir fotoğraf sarar gecemi

Solmuş kenarında eski bir gülüş

O an anlarım

Zaman da bir çocuktur aslında

Unutulmuş oyuncağını arar sokaklarda

Ve ben

Her damlada yeniden başlarım

Bir düş kurmaya daha

Bir damla düş

Bazen bir hatıranın kıyısında durur

Dokunsan dağılır

Susarsan kalbine işler

Çocukluk bir ıslık gibi döner içime

Ìnce bir ıslık

Eski bir yazdan kalan

Bir limonata bardağında

Güneşin sarısı titrer hâlâ

Balkon demirinde kuruyan

Çoraplar gibi zaman

Küçülmüş, bükülmüş

Ama hâlâ orada

Bir damla daha düşer cama

Ve Dünya yine buğulanır içten

O anda bilirim büyümek

Yavaşça silinmektir camdan

Gece inerken odama

Camda biriken damlalar

Yıldızlara benzer içten

Her biri bir dileğin kırığı belki

Ya da dile getirilmemiş bir özlem

Bir gölge gezinir duvarda

Annemin sesi mi bu?

Yoksa içimde kalan o ilk ninni?

Uyku değil bu

Bir zaman çatlağına düşmüş

Bir düş yolculuğu

sevay