Bir Hasretin Yaşam Öyküsü

e.e.d.'ye

I.
Kara günlerimin sayfalarına yazılan hasretindir.
Diğer yaşadıklarım ise dipnotlarımdan ibarettir.

II.
Çığlıklar duyulmaz olur, boğazında düğümlenirken aşkın hasreti.
Ne yapsan,
Ne yazsan
Ne söylesen hepsi tuz olur, yarana basar.
Alışıktır aslında bu beden o yalnızlığa. Zaman yavaşlar eski acılar bir buketle bekler kapında.
Gözlerin dolar.
Yalnızsındır ama akmaz yaşların
Gururun duruma el koyar.

Kalkarsın olduğun yerden silkeleyip tüm acılarını. Tozlu anılardan bir umutla hasretini demlersin. Yudum yudum içerken zamanı,
Gözlerin dolar
Ağlayamazsın
Gururun duruma el koyar.

III.
Sokaklardır aşkın yan etkisi. Kalabalığa takılı kalmasıdır gözlerinin. Her yüzde sevgiliden bir iz ararsın. Nafile. Bir dilenciymişsin gibi döner sana bakışları. Ama yine de vermezler nedense mutluluklarından artan bozuklukları.
Ayakların avaredir. Nereye gidilir bilinmez.
Yine de son bir umutla atılır adımlar. Ama her sokağın başında 'çıkmaz sokak' tabelaları yüzünü tokatlar.
Gözlerin dolar
Ağlayamazsın
Gururun duruma el koyar.

IV.
Güneşini özlersin. Isıtmaz içini artık sevgilini hayali gözleri. Sıcak bir yaz gününde tir tir titrersin. Aklına tek bir sim kazınır. Silinmez. Atılmıştır çünkü tüm silgiler. Kara günlerin kara sayfalarına yazılan hasretin büyüdükçe büyür. Diğerleri ise denize karışan tuz misali kaybolur.
Gözlerin dolar
Ağlayamazsın
Gururun durama el koyar.

V.
Tek bir ses vardır kulaklarında yankılanan. Yalnızlığın o acılı çınlamasıdır. Ağzından dökülen her cümlede onu dillendirmekte, onu istemektesindir. Gerçekleşme ihtimali ise imkânsızın birkaç adım ötesindedir. Bilirsin. Ama dinletemezsin. Cümleler uzadıkça uzar. Nafile çırpınışlar içinde sözcüklerin boğulur. Bu yüzden suskunsundur.

VI.
El ayak kesilince, bir sokak lambasına anlatırsın güneşe hasretini. Koyuca bir karanlığa karşı durmaktasındır. Anlatamasa da anlar elbet, çünkü o da sabaha kadar bekler güneşi ve gizli bir el kapatır gözlerini tam da şafak vakti. Acıdaşını bulmuşsundur,
Gözlerin dolar
Ağlayamazsın
Gururun durama el koyar

VII.
Sen en çok geceye yakışansındır. Gerçekleşmeyecek olan rüyalara en yakın olansındır. Boş sokaklara dökerken hasretini, kimseler görmez acılarını, çünkü sabaha karşı süpürür çöpçüler kaldırımlardaki kalan artıklarını.
Gözlerin dolar
Ağlayamazsın
Gururun durma el koyar

VIII.
Umutsuzluğun urganı boynuna dolanır artık. Ellerin arkadan bağlanır. Karar yakana iliştirilir. Son dileğin sorulmaz bile. Bilinir elbet hasretin. Ve sen imkânsızı istemektesin. Tüm şarkılar susar. Bir tekme vurulur.
Gözlerin dolar
Yağmurlar kıskanır seni
Gururun ayaklar altındadır artık
Ağlarsın
Gözyaşlarınla kapatırsın yüzünü. Utanırsın.