Bir Hayali Beklemişim

Bu sahil kasabasında yalnızım
Bir ÜVEYİK gibi uçup gidiverdin ya
Karardı kırmızı panjurlu evimiz
Gün batımları karalar giydi
Mavi,yeşil,pembe
Her şey siyaha boyandı
Onlarda yasını tutuyorlar gibi
Kendimi yalnızlar rıhtımında
Sevgisiz,acılarla boğuşan
Yetim çocuklara benzetiyorum
Göz yaşlarımla savaşıyorum
Martılarla dertleşiyorum
Kumsallara ismini yazıyorum
Çakıl taşlarıyla konuşuyorum
Gittiğine inanmak istemiyorum
Haykırışlarım,çığlıklarım
Dalgaların sesini yendi
Bir grup vakti,çıkar gelir diye
Bu rıhtımın nöbetçisi oldum
Bir,iki,üç derken
Yaşlı çınar ağacına
Gözü yaşlı,tamı tamına
7500 çizik attığımı
Daha dün fark ettim
Martıların aynı olmadığını
Saçlarıma aklar düştüğünü
Yine dün fark ettim...?
Kumsallara yazdığım ismin bile
Azgın dalgalara yenilmişti
Onu da dün fark ettim
Aklım başıma geldi o zaman
20 yıl,10 ay,15 gün sonra
Aklım başıma geldi
Artık gelmeyeceğine inandım
Benim için bir hayal olduğunu
İlk kez dün anladım...Ve
Martıların ağlayışına aldırmadan
Alıp başımı gidiyorum işte
Nereye mi gidiyorum?
Cennete desem
Kara topraklar altına
Yanıma,yanı başıma
Gelir misin? ,gelir misin?