Bir Orman Fısıltısıdır Gözlerin

Seni düşündükçe, bir deniz sokuluyor ozan göğsüme
Yalın sözcüklerimle kürek çekiyorum sarı denizlerinde
Yorgun bir günün korkularını asıyorum ıslanmış güneşe
Aşkın kemendini arıyor ellerim, sevdanı düşündükçe.

Bir orman fısıltısıdır gözlerin, sığınırım korktukça
Çığlıklarıma sarılırım ah, yokluğun beni vurdukça
Kırılgan yüreğim titrer, sabrımın telleri kırıldıkça
Çözülür buzdağlarım, mevsimler hicranlı aktıkça.

Seni sevdikçe, ırmaklar geliyor peşimden
Islak bir bedenle kaçıyorum geçmişimden
Bağlanmamak için kaçıyorum gözlerinden
Bir vaha anıyorum aşkın kızgın çöllerinde.

Bir orman fısıltısıdır gözlerin, bozar yeminleri
Onulmaz yüklerle geçerim ruhunun çöllerini
Aşktır kutsal yüküm, rüzgar yaksa gövdemi
Sıratı da geçerim, saracaksan şu yüreğimi.

Seni istedikçe, kabuk bağlayan yaram azar
İki gönülün hikayesini alır mı isimsiz mezarlar?
Sızılar birikir avuçlarımızda, üşütür yangınlar
Yolcusuz limanlarda çığlıklara sarılır vapurlar.

Bir orman fısıltısıdır gözlerin, kelepçele bedenine
Teselli yıllarını geçtim ben, alıver nurlu cennetine
Sevdalı satırlar biriktirdim sana, sokul şiirlerime
Uzat ellerini, tırmanayım yüce sevgimle zirvelerine.