Bir Pencerem Vardı

bir pencerem vardı
odamda ben gibi
yalnız
aydınlığa inat
çeken perdelerini.
göstermez güne yüzümü
geceler dost olmuş
yıldızlar en azılısından düşman.

bir pencerem vardı
ruhumda çift kanatlı
açılırdı gökyüzüne
son bulmaz özgürlüğe
kapanmaz
acılı ayazda bile
günler yoldaşıydı onun
geceler perişanlık adresi

bir pencerem vardı
yoksul camsız lakin
kaplı kara naylondan
çerçeve çürümüş meşeden
anlamazdı sevinçten neşeden
rüzgarla birlikte şarkı söyler
yağmurla türkü
bir pencerem vardı
benim bana bakmaya yarayan
ayna sanki
bir de asırlık anıt
çok da sağlam değil
görmüş geçirmiş masal mektebi.