Bir Sabah

bir sabaha uyandım nice gece ardından

kirlenmiş gülüşümü hatırladım,

gülüşümü kirleten benim mi aldanışımdı

senin mi alçalışındı

aldanmak alçalmaktan daha mı beter

yada boşver.. hüznümü temizleyen ne peki?

iş olsun diye çarpan yüreği şu insanın

sevmiyor!

bak şehrin sokaklarında sevgi yok

ey şehir:

sevmeden ölüyorsunuz

sahiden, sevmeden!

sevmeden nasıl yaşıyorsunuz?

bir sabah düşündüm

bir hüzün ne kadar temizlenebilirse

kirlenebilirdi yine o kadar

ve bir gülüşte öyle!

gülmeye başladım kirli pasaklı

kirli gülmek temiz üzülmekten daha güzel..

bütün gölgelerimi topladım güneşe yatırdım

bir sabah anladım,

bir insan ne kadar delirebilirse

aklı o kadar gölgededir.

bin gece yaşar

bir sabah unutur insan geceyi

aradığı bütün yüzleri unutur

açtığı bütün çukurları kapatır

sevmediği herkesi affeder artık

affettiği herkes fransız olur

gitmediği bir yere gider, görmediği bir yüze bakar

tanımadığını birini sever

bir sabah kendini doğurur insan.