Bir Varlık Kayboldu Yağmurda

Yağmur yağıyor yanaklarına, yanaklarına

Yanaklarında bir ışıltı var, beni çağırıyor.

Saçların buruşmuş,

Mecburiyetin sessizliği bürümüş vücuduma.

O anki sihir, alıp götürüyor hayali diyarlara.

Rüzgar savunuyor saçlarımı,

Sanki çaresizliğimin yansıması.

Adımlarım kuvvetli, suretim silik.

Yerle yeksan olmanın gücüyle kayboluyorum.

Ruhum bırak beni ,

İstemiyorum o resme aşık olmayı.

Muhtemelen gerçek değil.

Kandırıyor zihnim.

Acı çekeceğim, her adımda yaklaşıyor , emin adımlarla.

Geceleri yürüyorum, ayın ışıltısı altında.

Kovalıyorum gölgemin ardındaki gerçekleri.

Bulamıyorum ben kimim sorusunun cevabını.

Göremiyorum karanlıkta kaybolan izleri.

Aşk nedir ki?

Eşsiz bir an mı, klişe bir masal mı?

İnsanın bir kaçış için kendini kandırması mı?

İdeal bir vücutta bu yok olur mu?

Rüzgar sert esiyor yeryüzünde.

Çok güzel gülüyor hayat, yüzünde.

Hayal ediyorum mutsuz yarınların eşiğinde,

Sevmek isteğini gömüyorum yeryüzüne.

Başardın, karşında işte,

Huysuz bir gezgin eserin.

Ama kaybolan ben, başka bir varlık.