Bir Varsın Bin Yoksun

Dokun,

Kalbimin soğuk tarafına

Gözlerimin kan toplamış çanağına

Ruhumun karanlık zindanlarına in,

Dikkat et, yerdeki yaş birikintilerine..

Burada her gece sağanak yaşlar yağar..

Her gece derin iç çekişler gürler...

Yoksun,

Aşktan yoksun..

Kutupları unutan güneş gibisin,

Bir varsın bin yoksun...

Artık kokun, ağır geliyor..

Acı tat bırakıyor genzimde..

Dilimde, burun sızlatan bir ezgisin,

Varlık içinde yoksul,

Seyyahlar içinde yolsuzum..

Bak,

Bir kez olsun şu çehreme,

Anlayarak, hissederek bak..

Sevgime karşılık vererek,

Gözümdeki yaşı silerek bak..

Yada bırak beni öylece,

Yak acılarımın güvertesinde..

Vur sancılarımın artçılarıyla,

Kavur yokluğunun kısık ateşinde..

Git,

Kestiğin yaranın kanı içimde birikse de git...

Ben acımın dikenini yutar da susarım..

Git..

Ürkek gözlerim ara sıra arasa da seni,

Umursama..

Ne takvimlere,

ne de kum saatine bakarım, git..

Dokunma,

Bir anlık hevesler,

Deli dolu sevinçler ziyan...

İçimdeki yangınlar köz oldu..

Sözlerim bir bir şiir,

Ağıtlarım yandıkça türkü oldu..

Uğrama artık rüyalarıma,

Senden çıkmazlarıma da..

Umarım,

Adın çıkmaz artık çatlak dudaklarımdan..

Gelme,

Uzaklaş benden, yaklaştığını hissederim

Ben buraları sevdim..

Bu dipsiz kuyularını, inanmasan da..

Gelme! aklıma da gelme...

Kahrım olur çekerim seni..

Ağlarım biraz.. 

Sesim yankı olur da,

Gömerim seni gönlümün toprağına..