Bir Yalnızlık Senfonisi

Günün seçilen şiirini kutlarım üstadım

Hep bir merdiven daha yukarıya, üstüne koya koya artık çıtası sağlam çıkıyor her kelimenin. Kutlarım Hasan Aydın...

Doğu ekspresi 1980 yılında akşama doğru Sarıkamış'a girerken o görkemli kar manzarasının uçsuz bucaksızlığını seyre dalmışım tırnaklarımla penceredeki buzları kazıdığım minik delikten. Ufkun sonundan başlayarak ta aşağı karlı düzlüğe doğru keyfince yayılan çam ağaçlarıysa sanki bekleyenim onlarmış gibi geldi bana.Uyandım ve aşağıda yolculardan bir şeyler isteyen çorapsız lastik ayakkabılarıyla koşan çocukları gördüm. O soğuğa normal bir insan dayanamazdı elbette. Pencereyi zar zor aşağıya indirdim. Parmaklarımın sığdığı yerden masada duran kesme şekerlerden bıraktım onlara. Sonuçta Eleşkirt yolcusuydum. Beni gören jandarmalar utangaç utangaç gülümsediler. Sibirya sürgünü olmasamda kendi topraklarımın sürgünü olmakta bir sakıncam yoktu ama zaten bu güzel yurdumun sakıncalı zararlı otlarından biri olmakta fena durmuyordu. Doğu ekspresi de yer ayırmak için bir kaç ay beklemelisiniz.Belki de yalnız kalmışların kokusunu alabilirsiniz. Belli olmaz..Şiir için feda ettim kendimi...

İnsan okurken şiirin verdiği ahenge kaptırıyor kendini , Şairin dediği gibi .”uzak sevmediyseniz birini,sevdim demeyin” Roma hukuku’nda cezasını bilmiyorum ama:)) Baro’ya sormak gerek :)) Kutlarım genç şair arkadaş .