Bir Yıldız Daha Düşüyor Kalbimin Boşluğuna

*

Saniyede bir duygu

Kalbimden düşüyor yeryüzüne

Kavramların dört köşesi

Ìlkbahar kadar ürkek

Yaz kadar kavurucu

Sonbahar gibi dökülen

Kış kadar sessiz

Her nefeste başka bir gölge

Başka bir ışık

Başka bir yanış var içimde

Bir çocuğun gülüşüyle açılıyor içim

Bir vedayla kapanıyor

Saniyeler uzuyor

Anlar daralıyor

Kavramlara sığmıyor kalbim

Dört mevsimi bir anda yaşıyorum

Ve nefesim,..

Senin adını duyunca kesiliyor

Bir saniye bir ömre sığar gibi

Gözkapaklarımda yankılanan

Bir fısıltı gibi

Dört mevsim birbirine karışıyor

Göğsümde saklı takvim

Her sayfası yanık

Her günü eksik

İlkbahar çiçeği titrer dudaklarımda

Yazın ateşi göğsümde bir kor

Sonbahar rüzgârı saçlarımı savurur

Kış ise içimde karanlık bir şarkı söyler

Her an yeni bir kırılma noktası

Her nefes yeni bir kayboluş

Duygular hızla çarpışıyor

Bir yıldız gibi kayıyor kalbimden

Ve ben,..

Sadece bir saniyede

Bin defa ölüyorum

Bin defa yeniden doğuyorum

Zamanın kumları avuçlarımda eriyor

Saniyeler yutuyor beni

Bir anın içinde binlerce yüz

Binlerce gölge çoğalıyor

Gökyüzü kanatlarını geriyor içimde

Bir yıldız daha düşüyor

Kalbimin boşluğuna

Sonsuzluk kapıları aralanıyor

Ìçinden mevsimlerin ruhu geçiyor

Baharın yeşil nefesi

Yazın ateş dili

Sonbaharın bakır gözyaşı

Kışın buzdan kalbi

Ben her nefeste çözülürken

Tanrıların unutulmuş şarkısı

Damlıyor içime

Bir dua gibi titreyen sesimde

Yaşamakla ölmek arasında

Asılı kalıyorum

Ve bir saniye

Koca bir ömrü

Sessizce mühürlüyor

Bir saniyede açılıyor çocukluğum

Çamurlu sokaklarda saklambaç

Papatya falı tutan küçük ellerim

Baharın cıvıltısı saklı orada hâlâ

Ama sonbaharın gölgesi

Çoktan düşmüş yüzüme

Pencereden taşan sıcak rüzgâr

Kış ise kardeşimin sessiz fotoğrafı

Bir daha ısınmayan yanım

Hepsi üst üste geliyor

Bir anın dar penceresinde

Zaman beni kendine çekerken

Kalbim bin parçaya bölünüyor

Ve ben,.

Bir saniyede

Dört mevsim yaşarken

Nefesim sende kesiliyor

sevay