Bırak / İzinsiz Sevmeler

Bırak...

El yerine konulmuş sevdaların,

Başrolünde kal sen.

Sarmasın hiçbir gece seni.

Zira derdini, kimseden dilenmedin!

Ondan ki sevemediğin olmadı senin.

Düşlerin, bir uzanım ve ufak olsada;

Çürüktür aslında bütün sevinçlerin.

-Her deniz dalgasıyla döverya sahilini-

İşte bu senin eziyetin,

Alıp veremediğin iç sesin.

Bırak...

Kabullenmek mecburi değilde ne?

Bir sıfır iken sevmelerin....


---0---


Gecenin siyahı yeter,

Karanlığa gölge olma.

Üstüne, üstünü örtmeye gerek yok

Gizleme üzüntünü,

Özlendiğini mi sanıyorsun?

Ayinesi iştir kişinin,

Bu fazlasıyla yeter.

Kurtarmaya çalışmana gerek yok

Meşguliyeti bir başka

Başı dertde mi sanıyorsun?


---0---


Zamanın İzleri örtülür bi şekil.

(Makyajsız hiç kimse çekilmiyor

Buruşuruz değil mi?)

Ama acılar kolayca saklanmıyor!

Öğrenilmiş tebessüm yüzde bi maske,

Tebessüm ettikçe yine yürek yıpranıyor!


---0---


İzinsiz sevdim kabul

Derinlerin girdabına ihtiyacım vardı

Yok gibi yoktum zaten 

Kendimin kalbini parçalamak gibi bi derdim vardı

Üzülmedim bu sebepten zaten 


Şimdi Bırak beni


Umut olmazsa bu şiiri yazamazdım ki


Aşk kalemim adı. 


Tcpassenger 

12 Mayıs 2025 32 şiiri var.
Beğenenler (3)
Yorumlar (1)
  • Ümit ile yeis arasındaki o ince çizginin adıydı şiir. Ve siz bu dengeyi çok güzel kurmuşsunuz şiirde İsmail bey. Bütün çıplaklığıyla duygular mısralara serilmişti ve finalde bir kabulleniş bekliyordu onları. Çokça tebrik ediyorum.