Bırakma Ellerimi

Geldiğin günden beri;
Sesim nefesimden sıyrılmış gibi.
Dilimde her şarkı seni söylüyor,
Dilimde her şiir seni.

Geldiğin günden beri;
Zaman sanki bir rüzgâr,
Yüreğimde bir dağ başı serinliği,
Yüreğimde taze bir bahar,
Yüzümde yine o eski gülüş,
İçimde uzun ince bir nehir,
Akıp gitmesin istiyorum,
Bitmesin, hiç bitmesin bu seyir.

Geldiğin günden beri;
Evim evden öte,
Işığımı saklamıyor odalar.
Uzağım gecelerin ihanetinden.
Taş duvarlar desen hiç soğuk değil,
Isıtıyor içi dolu çerçeveler.
Kapılar yollara bağlamamış umudunu,
Pencereler kendinden oldukça emin,
Karanlık yerine güneşe açılıyor perdeler.

Sanki tüm çiçekleri açmış yeryüzünün,
Saçlarımda ise bir karanfil kokusu.
Ellerin değdiğinden midir nedir?
Ellerin ki gözlerimin en tatlı uykusu,
Huzura kapatmış kirpiklerimi.

Uyanmak istemiyorum,
İstemiyorum uyanmak.
Ne olur bırakma ellerimi..!

(8 Mart 2015)
Arzu Karadoğan /Aşkın Soluma Emanet kitabından