Birikinti

Dünyaya açılan penceremden

Kendimi

Seyrediyorum...

Vedaları hiç sevmem

Gözyaşlarını da

Buruk sözcükleri de

Aslında neyi severim ki..?

Ya da

Neyi severdim ki..?

Ben...

Çoktan unuttum.

Tıpkı unutulduğum gibi.

Kendimi de

Unuttum gitti...

Yıllar boyu

Ardıma bakmadan

Yürüdüm yürüdüm

Bazen tökezledim

Düşmemek için tutunmak istedim..

Tutunamadım.

Tutunacak bir elim

Hiç Olmadı ki.

Yine de

Kalktım yeniden

Durmadım yürüdüm

sanki hiç bitmeyecekti.

Zaman yolculuğum.

Şimdi...

Bak işte gerçekten bitti.

İlk günkü gibi

Yapayalnız tek başına

Yıllar sonra

Başladığım yerdeyim...

Hayat penceremin önünde

Aradaki tek fark

Yorgun ve şaşkınım.

Dünü .. bugünü biliyorum.

Ya.. yarın.. yarın.

Ne olacak..ne olacağım.

Son penceremi kapatırken dünyaya

Korkuyorum ...

Boğulmaktan

Anılarımın birikintisinde ...

..........................ENA.