Biz Yokken Geldi

ya! siz den önceydi
ya! sen den az sonra
biz yokken geldi
yarı yoldan çevirdiğim
yaz esintisiydi
ıslak,terli bir tutkuydu
hayır diyemediğim

uzak sevdalara dolanmıştı
dalgın yüzü
örtülü pencerelerden sızan ışıktı
güz pembesiydi
çözülmeyi istemeyen karışıklıktı

ütülü çarşaflara bıraktı
dalgınlığını
soluklandı,
içime çektiğim havada
soludu, terledi gecelerimde
kanımın deli aktığı
bedenin çığrından çıktığı
saatlerimde

biz yokken geldi
kimbilir kime aitti
kimbilir kimle bitti
biz yokken gitti