Boğuyor Bu Şehir
Bu şehir boğuyor beni
Mahmur, hayatımın gözleri
Ölümcül uykuya yatar gbi
Şu ruhuma mezar sesizliği
Mezarlık gibi bu şehir
Ölüler kol gezinir
Bir canlıya hasret şu bağır
Bir güzel güne hasret bıraktı bu şehir
Bu şehir gitsin ayaklarımın altından
Yıkılsın harap olsun kahrından
Bir insan bağışlasın içinden
Giderken benide alsın bu şehir
Gömülürken yıllarım yıllara
Götürürken bende ki beni
O girdap yalnızlığıma
Lanet etmiyorum varlığıma
Bu şehir boğuluyor
Parmaklarımın arasında
Kaç gece katil oldum hayalimde
Kaç gece daha öldüreceğim
İçimi kemiren bu çaresizliği
Kiminle gömeceğim, bu şehri
Beklemek/midir insanın hep kaderi
Ey' dedem sen beklersin, mezarı
Bende canlı canlı, girdiğim yatağı
Toplayacağım ölü canları
Giderken götüreceğim
Bütün ölmüş ruhları
Yıkılsın bu kentin hatıraları
Bu şehrin geceleri
Kurar idam sehbaları
Her an için bir ilmek takılı
Yeter attık çekin şu sehbayı
hüzünlü bir şiri...affola
Cok güzel şiirinizi her zamanki gibi güzeldi kutlarım saygılarımla
👍Gömülürken yıllarım yıllara Götürürken bende ki beni O girdap yalnızlığıma Lanet etmiyorum varlığıma👍
sadece burası bile mükemmel. kutlarım
benim sehbamı da çeksinler ablam.gerçi hayat boynumda değil artık benim tam başımın üstünde eziyor beni.:((
çok güzeldi ablam.yüreğine sağlık saygılarımla...
😙..bazen kopma noktası olabiliyor yani..geldin mi sözüme:)
çok hüzünlü tülayım👍👍👍👍