Bu Şiirim Siz Sevdiklerime

Herkes yüzümün tebessümüne bakıp aldanıyor,
Halbuki kimse bilmiyor içim öyle bir kan ağlıyor,
Mutluluk oyunu oynuyorum gören mutlu sanıyor,
Dertlerimi döksem içimden acılar eksik olmuyor.

Sahte gözyaşları dökmeye alışmamış gözlerim,
Bir ovayı kana kana sular pınardır gözyaşlarım,
Herzaman dikine söylesemde gerçek sözlerim,
Yalana dilim varmaz bıcaktan keskindir sözlerim.

Aşk benim için bir hikayedir içinde sevgi barındıran,
Seviyorum desemde sevmediğim kişiyi kandıramam
Nice sevenleri aşk denen illet değilmidir süründüren?
Sürünmeye niyetim yok ben delice birini sevemem.

Saklayamam içimdeki kin ve nefreti söylerim yüze,
Güzelliğine aldanmam bakarım kişinin içindeki öze,
Demir gibidir kalbim darılmam mertçe söylene söze,
İnsanoğlu hitab etmelidir hem kulağa hem de göze.

Çok insan tanıdım bu yaşta karşımda insan bulamadım,
Yufka yürekliliğimden sen insanmısın diye hiç soramadım,
Dışlandım,horgörüldüm ben bunları kimseye yapamadım,
Bildiğim herkesi dost bilp gönülden hep insanca yaklaştım.

Bu şiirim beni merak edip beni iyi tanımak isteyenlere,
Dostane şekilde buluşup yürekten birbirimizi sevenlere,
İnsanım deyip birgün olurya karşıma çıkmak isteyenlere,
Bıçak kadar keskin sözlerime ben alışkınım diyen herkese.