Burjuva

---------- biliyorum
---------- gideceksin

Art deco bir tutkuyla
şoven bir özlemle b/akıyorsun
kapıdan dışarı ya...


---------- biliyorum
---------- gideceksin
kapının kilidi gibi
ya da bir buket çiçek gibi
e(i)limde tutamam seni


---------- artık
git/me, sözcüğünün kifayetsizliğini
hafifliğini
anlamış durumdayım


---------- şu eflatun sesine
diş ağrısına benzer küsüşüne
karpuz tadına benzer gülüşüne
büsbütün alışmışken ben, ah...


---------- b/aşıma
bunca ef/kar yağdıracak kadar
burjuva mıydın sen


---------- öyleyse
git git git
üzerimdeki gölgeni
uzatmadan git.




H. Korkmaz
2003 Sthlm