Büyüdüm Yürürken 'Düş'tüm

İşte büyüdüm
Seni yalnız yaşıyorum
İstediğin oldu
Öp gözlerimden
Ben kendime sataşıyorum...

Madem sevme özürlüsüydün
Madem ki sen kendi yalnızlığının eşiğinde büyürdün
Neden beni yaralayacak
İçimde ne var,ne yoksa yakacak
Bu aşka ismini gizledin
Ne zararım vardı sana
Ne yapmıştım güzel dilekler sunmaktan başka?

Sana söylemiştim
İstediğin okunası bir öykü demiştim
Neden yazılmak istedin
Neden dilime doladın ismini
Ve neden düşman ettin bana kendimi?

İşte büyüdüm
Olmaz olası bir keder kapladı
Çocuk gülüşlerimi
Ve bitiremedim bu azgın hüzünlerimi
Öp şimdi avuçlarımdan
Yüzümde geziniyorlar
Kendime dilediğim beddualardan sonra
Öp şimdi gözlerimden
İstediğinden fazla ıslanıyorlar
Her gün seni temsil edip
Onlarda yaralıyorlar.

Son öpüşünü kendine sakla
Ve tam da alnının ortasına
Abartıyorsam en ıslak mezar ben olayım
Bütün mutluluklarımı aldın
Hiçe sayıp sözlerimi
Bilmiyorum bunu mu istemiştin
Ama düşman ettin bana kendimi
Ne yaşımın yirmi sekizi
Ne içimin sevda hevesi
Yetmiyor kendimle barışmama!

(sen kendini anlattın,ben söze başlarken kulaklarını tıkadın /
iliklerime kadar feryat figanım,bilmediğin neyi bende aradın!)
Ağustos 2010