Büyük Boşlukta

Kendime varmak için, ne çöller aşıyorum...
Beynime isyan eden bir yürek taşıyorum.
Gülmek, ağlamak kadar yalın değil duygular,
Ben, sılamın bağrında, gurbeti yaşıyorum...

Yaşamak, kâh bir tutku, kâh isyan...Tam bir zikzak...
Dışım, bana yabancı, içim, dışıma uzak...
Her doğan gün, her soluk, bana kurulmuş tuzak,
Bir kara delikte mi, nerdeyim, şaşıyorum...

Sığda yüzen ne görür, derine dalmak gerek,
Kaybedip, her kayıptan bir öğüt almak gerek...
Var oluşun sırrını, gerçeği bulmak gerek
Biliyorum, giderek, haddimi aşıyorum.

Kendim, çözemediğim bilmeceler içinde,
Sonuca varılmayan düşünceler içinde...
Bir cümle kuramadan, yoz heceler içinde
Kayan her yıldızda ben, sona ulaşıyorum....

Ünal Beşkese