Çabama Bir Sümbül

Bulanık aktı gözlerim
Katarak değil çapak değil irislerim
Gönlüm fırladı göz çeperime
Kum tanesi aktı gözlerimden


Zulümlerin en arsızını astım belleğime
Kırbacında kederdeyim
Abartısız felç beynim
Ağladıkça arınmak isteyen bedenim
Şiire düştüm şaire düştüm
İbret sözlerin eşiğine kul ettiğim bilinmezim
Figanlar yazdım dizelerime
Duysun annem anneme küstüm...

Yine 1 Mayıs bugün
Tac yapraklarım solgun üç günlük hayatın son demlerindeyim
Ah ateş çemberi emeklerim
Hala emeklerim...
Ve anladım ki böyle geldim böyle giderim
Evrene küstüm bir orak kesiği ellerim
Bakmayın sahte gülüşlerime direnen boran çatlağı yüzüm
bir ben değilim çayda çırayla beslenen..

Esaretime al fistanlar giydirdim mor kokulu leylaklar sürdüm
Çok yakın
Çabama çay-çorba
Çabama sıcacık simit bakışlar
Çabama yaren dokunuşlar
Çabama bir sümbül
Çabama ahh
El tabib...

Uyandım
1 Mayıs bugün
Dar geçit yollar bahara yeşil ışığa hasret kaldı umutlarım
Kahretsin !
Göz boyayan yalancı baharlardayım
Seven aşkına
Dokunmayın!
Aslında yarına küf akar gözümden ufkumda açan bahara ağladıkça ağlarım
Ya yalan hayat
Ya da kendime yalancıyım...