Çaresizliğim Tanrıdan
aklımın gittiği yerlere rüzgar yetişemedi
kanatsızlığım tanrıdan
aldırmıyor akıl
uçurumları seviyor
suyun buluttan intiharını
yağmur
havada yağmur
öldüğünde çamur
uçurtmaların rüzgarla dansını seviyor o
gün ışığında yıldızları
aklım uçarı çocuk
yerinde duramayan
yerini bulamayan
dolu dizgin uçan at
göğe sevdalı
özgürlüğe meraklı
kalbimin durduğu yerlere yetişemedi aklım
ikiye eşit bölünemeyen zerreyim evrende
kalp aldırmıyor
çift olmayı seviyor
yerin toprağı çekimini
toprak yerde hayat
su olmadan kurak
çift olamayan zerreyim evrende
bölünsem
elde kalanımda yalnızlık var
kalbim ağaçta dal
rüzgarda salınan
fırtınada kırılan
filiz veren bir bağ
geçmişe sevdalı
yeşermeye
yenilenmeye meraklı
çaresizliğim tanrıdan
aldırmıyor ruh
aklımla kalbimi
aynı bedende tutuyor
keşke gidebilse insan aklının getirdiği yere ;bi parça çekebilse içine hasret dökebilse için için ,başını yaslayabilse hadi derken rüzgar sevgilinin omzuna ,dudağında utangaç bir öpücükle dönecbilse her defasında geriye!çok güzeldi şiir sevgili dost tebriklerimle...👧😙👧
Anlatı Ve duygu
Çok beğendim
👍