Çarmıhına Gerilsin Yokluğun Tüm Günleri

yağlı urgan geçirip boynuna
salıvermişler güya yaşasın diye
cumanın koynuna

çarmıhtaki İsa gibi kutsal
kitabındaki gibi farz
veya düşmüş bir cenin ana rahmine

ne meret şey bu pazartesi
pazarın ertesi prangalı bir hafta
rahat döşeklerin saltanatının sonu
isyanda bir hal
sallanan
boynu bükük bir mahkum an
uzun
sancılı
çileden çıkarıcı
........yokluk

mezarda kemikleri sızlar ninemin
dayanamaz yorgunluğuna gözlerimin
iki hasbihal ister buruşmuş dudakları
ses yok
iz yok
es var
dur var
yok ....yok


_bu gün de mi evlat ?
_evet, bugün de de yok nine
bu gün de

açlığın yaftalandığı midelere
yine çalıntı bir ekmek kokusu ilişir
beş günlük bir maydan yerinde
mal pazarında kurbanlık koyun görünümünde
yokluğun sefalete görücüye çıktığı
allah'ın emrinin anılıp
fakirliğin meze yapıldı bu sofrada

bir garip araf şimdi
kazma saplayıp,
kürek sallayıp
çiğnenen
acının sakız olduğu ağızlarda



ve sen cuma !
gamzelerinde umut yoksunu bir çocuksun şimdi
tebessümü buruk buruk olmuş
huzur evi ninelerinin titrek ellerinde

ne varsa eline geçen öğüt
öğüt ki
çarmıhına gerilsin, yokluğun tüm günleri