Cehenneme Hitaben

cebren ilaveten yaşam dedikleri bir

kerhen

toplayıp atsa/n da hepsini faydası yok

hepten

gülerken ağlar/sın tutunacak bir dalı/n

yoksa bazen

ne sen sor nede ben cevap vereyim

icabetten,

insanoğlu insan olduğunu unutmuş

gerçekten

görende sanıyor yapıyor her şeyini

h/içten

aynaya bakmaya da korkuyor ya görürse

cidden

kendinden gayrı herhangi bir kimseyi

hakikatten,

durum öyle bir hal almış ki özlemleri

dünden

siyah siyah kara kara nasibi kısmeti

gıybetten

çalınmış sanki tüm iyi niyetler ebediyete

cümleten

hesap soran da yok sorgulayan da hiç

birinden,

akıl beyin firar etmiş temelli vazgeçmiş

kendinden

fikir dedikleri boşluğa bir hiç varlığı farksız

bir inden

hayatı zehir zemberek etmesi yetmiyor

zaten

ertesini de düşünmüş cehenneme

hitaben...

* Berlin, 25.10.2019 *