Çivi Çiviye Hamaylı

Leyli!
İnsan yarasına uzaklık basar
Nem vakti ayinlerde/
Kuraklık yangınları

Benim senden ödüm kopar
Zül vakti zamanlarda
Ellerim eğelendi
Solmuş çiçekler
Parmaklarımda
Kanıyor...

Düşün;
Sana gelmeyişlerimi/
Sarı saçlı bir zebana
Duraklandı yolculuk

Bizde sevmek!
Bir pisinin başını okşamak
Ya da bir güvercin telaşında
Sineye çekilmek değil/
Büyük dağlar kaydı
Sayende gözlerimden
Hani o senin yuvanda
Birleşen hamaylı
Bir çiviyle duvara
Tutunan...

Ve...
Gölgesi ağır sokakların
Can telaşları/
Yazgımızı süpürdüler
Fişlediler namusu
Dilde üşengeç
Zam pazarlığı

Şiir sokakta!
Anlamam şair yoksulluğunu
Bu hırs nedir birader/
Eğer çözemezsen
Kelimelerin dilini
Kenara çekilmesini
Bileceksin/

Egonu önüne katıp
Gideceksin...

Çivi çiviyi söker
Hamaylı boynunda
Yeter ki iste/
Şiir sonunda...