Çocukluğumun Kapıları

Kurunun ıslattığı bir ormandı 

Beyaz sayfaların örtüsü 

Kimi zaman kelimeler 

Kimi zamansa umutlar yeşerir 

Sönen alevin gölgesinde 

Karanlığın şemsiyesi altında 

Korunuyorum yağan her acıdan 

Hilalin esnediği o sükut zamanlarda 

Deliler gibi koşuyorum 

Sözlerimin sahibine

Soba bacalarının namlusuna üflerken rüzgar 

Çıplak gözlerimin içinde saklıyorum 

Akacak yaşlarımı 

Oysa ak bir güvercinin 

Taşıdığı dal parçasında tütüyor 

Beklediğim rüyalar 

Gökyüzünü turuncuya boyamış 

İnsanların akli-nefesi

Çocukluğumu göremem 

Çığlık nabzı atan sularda

Ve yağan karın ardında 

Silinmez bir iz gibi 

Yazarım olanları yüreğime 

Elim kan toplamış 

Ağrır da hissetmem

Saran kolları içinde 

Kokusuna hasretim annemin

Oysa saklambaç oynuyoruz 

Açamadım daha gözlerimi ben

Şimdi yeni bir günün akışında 

Bir gözle bütün gözlerden bakar

Sorup soruşturur

Yine de varamam

Çocukluğumun kapılarına