Çok Garip
Kıyısz kalabiliyormuş insan
Yönsüz,hedefsiz ve başıboş.
Çekiştiriyor herbir tarafından-
Hayali kuvvetler-
Koparamadikları parçalarından.
Önce,
Öfkelerimi dikiyorum karşılarına.
Gönülsüz affedişlerimde-
Sezsizdir benim şiddetlerim.
Sonra,
Kirpiler gibi çekiliyorum kabuğuma,
Çıkartıyorum dikenlerimi.
Yeter diyorum-
Bu ilk değil ki...
Yorgun sanmayın, isteksizim.
Anlasanıza!
Mücadele çok kıymetli-
Harcanmaz öyle uluorta
Uzlaşmayı denemeli.
Artık
Gülüşlerim çok sesli.
Yayılsın istiyorum-
Köşelerde oturmuş yanlızlara.
Yönsüz olmam, başıboş olmam-
Kimin umrunda.
Tutunduğum bu hayat benim.
Onu ben beslemeliyim.
Sevdamı sunup doruklardaki sevgiliye-
Her kıyısız sabahta,
Sığınma menfaatinden uzak,
Samimi bir merhaba demeliyim.
Yönsüz olmam, başıboş olmam- Kimin umrunda. Tutunduğum bu hayat benim. Onu ben beslemeliyim.
Güzeldi öğretmenim .Hayat sizin onu anlamlı yapacak olanda sizsiniz👍👍👍
tebrikler ipek..içerik itibari ile yazılımdaki sadelik ile şiirdi👍👍👍
Artık Gülüşlerim çok sesli. Yayılsın istiyorum- Köşelerde oturmuş yanlızlara. Yönsüz olmam, başıboş olmam- Kimin umrunda. Tutunduğum bu hayat benim. Onu ben beslemeliyim. Sevdamı sunup doruklardaki sevgiliye- Her kıyısız sabahta, Sığınma menfaatinden uzak, Samimi bir merhaba demeliyim. tebriklerimi sunuyorum selam ve saygıla
gerçekten güzel bir şiir olmuş ipek hanım. kelimelerin valsı da diye bilirim bu şiire tebrikler..👍ud83cudfbb
i.saygın...
özgürlüğün dayanılmaz hafifliğini bulduğum finalde masumiyetin yitirilmediğini ve o dostluğun kuvvetlisine dem vurmuşunuz hakikulade ve sade...
tebrikler...