Dağınık

Tamam dağılıyorum,
Tam değilim henüz lakin, bir eksik
Üstümden zaman geçti, bir de sen üstüme gelme
bir filmden çalmıştım "seni seviyorum"
Yanlış provaydi hayat,
Tamam,
-Kestik!

en çokta sesimizi...

Suskun, aç ve titrek
O sokak itine tasma geçirmiş bir çığlık gibi
Haylaz çocukları şu mahallenin, seni benden alanı hangisi?
Bir kavga esnasında hissetmiştim ensemde o nefesi...

Gördüm her sabah aynadan, hiç sevmemişliğini
Gitmişliğine astım suratımı...

Annem örmüştü huzuru
Öpüp yanaklarımdan gamzelerime ilikledi,
Buna da şükür,
Hatırlanıyor parçalanmış olmak her sabah...

Yoksa yaşanılacak gibi değil, inan!
Ölecek gibi nefes alıyoruz, şu üç günlük dünyada...

Yalanım varsa, ekmek kuran çarpsın
Yalanın varsa, gönlünde taht kuran
Ekmeğini bölsün...

"senden vaz geçtiğinde ", o da ölsün
Tıpkı ben gibi...

Tamam, dağılıyorum
Bir eksik,
Bir de bir kesik,
Nabzıma vuran seni seviyorumlarımdan...

Anne
Gel,
Topla,
Çok dağıttım yine kendimi...