damlıyorsun

eteğine kenetlenmiş ellerin var gözümüzün önünde,

bir diğerinde tam göğsünden gömleğine...

kızarmış yatağına mutabık avuçlarından sızıyor damlalar...

ve masum, şaşkın, ürkek bakışlarından...

tam boynundan

ve çocukluğundan...

kurumuş dudaklarından,

uyuşmuş bacaklarından,

sevdanın masalına yazamadığın o adamın

ve seni doğuranın kursağından...

isyana dahi uzak

nefesin yankılanıyor evinin sokaklarından...

bir sel gibi büyüyorsun 

akıyorsun her bir noktamızdan

ve

gözlerimizde buluşup damlıyor

damlıyorsun...

~ayça~

22 Aralık 2017