Dardayım

Paramparça olmuş kalbim çarpmıyor
Değdikçe bedene yaram kanıyor
Karanlık içinde ışık arıyor
Dostum söylermisin ben nerdeyim

Kırmızı gülden oluşur bahçesi
Karnı doydukça artıyor neşesi
Kırklar elinde bir gülün bahçesi
Doymayınca karnım sanki şerdeyim

Öcü olmuş etrafımız karanlık
Dünya malı deniz yaşamak anlık
Ümit ediyor yarınlar aydınlık
Dostum söylermisin ben nerdeyim

Apaydınlık güller bahçesindeyim
Rüyamı gördüm canım neredeyim
Yaram o kadar derin'ki dostlarım
İnanın artık canlar ben dardayım

Yıldırım inandı döndü özüne
Neden inanmıyorsun doğru söze
Kula kulluk etmek gelmez bizlere
Karanlığın olmadığı yerdeyim