Daye

yine o gündür bugün
karanlık bir kafese kitlenen ruhumla
başbaşayım büsbütün...


Kahlo’nun yalnızlığını düşünmek, avutmuyor hasretimi
mother Teresa’nın duaları, uzaktan bakıyor bana
iyi şairler durmadan, hüznüne boca ediyor beni
Hızır’ın nefesiyse, girmiyor kapıdan içeri
...

şimdi ben
hangi arsız rüzgarın esintisiyim
hangi ıssız nehrin çağlayanıyım
hangi annenin bikes sürgünüyüm
...

bilen var mı, ey...
var mı bir şey bilen




H. Korkmaz
10/5-25 Sthlm