Deneyimli Küller Kantosu

sonra düşünüyorsun, kaya tozu olana kadar
düşünüyorsun sorusu olanların yalnızlıklarını;


'neyim var ki neyimden başka'




yaşama izninin iptal edildiği kokuşmuş
kelimeler dünyasından her sıkıldığında
iz bırakarak boynuma uğrayan kolların, ah!
ve ne yapsam yer beğenmeyen
uzaklığa övgüler düzen mesafelerin atası ruhun!
ne kadar şakacıydınız oysa eskiden
teessüf ederim. benim tek uçurumsal yanım
hayallere yer açmak için gerçek biriktirmekti
onaylanmadan geri döndü teknoloji tanrılarından




bıyık bırakmış bu yüzyılın itaatkar yabancıları olarak
düzenlilik adına dediniz ki;
'dokunarak sevmek' muhatabımız değil




bu yaptığınız düpedüz tasarlanmış düş karşıtlığıdır
hadi itiraf edin siz de anladınız; söz mağarasında
karanlıkla uğraşmak sağlam renklerin işidir




tıbben yaşlanmış duygularını çözümsüzlük çamurunun
içine bandırıp, düşünüyorsun; güneşli günlerde
eteklerinden ayrılmayan şu herkesler nerede?
ellerinin hareket alanı daralıyor hissizlikten
dudak tiryakileri gibi içine çekmeden
bir insanı söndürüp yenisini yakıyorsun ağzında
her şeyini toplayıp gidiyor bedeninden asıl kelimeler
çantanda geçmişi inceleme uzmanlarının gürültüsü
ve küflenmiş aşklar uygarlığı kalıyor geriye
bu sürekli aldanma düzeneğinde aşksız kaldıkça
çantasına dönüşen insanlara benziyorsun, bildim mi?





düşünüyorsun; çöl ve ağlayış günlerini
takma dişli dağları, yumuşak şiddeti
kuşkular labirentini, ortasından ikiye bölünen
masumiyetini, sevgisizliğin ülkesinde
fütüristler geçidini, aşağılık polisleri ve yaşama
erken veda edenlerin çığlıklarını taşıyan trenleri
körleşmenin merkezinde görme taklidi
yapmaya başlıyorsun, uzaktan da olsa duyuyorum
alnına yapıştırdığın şarkılardaki detoneyi






oy çokluğuyla unutulmuş bir alt metinde
geçiyordu; başlangıçlar kutsaldır
işte o gün, umursamazlık mucizesiyle
hayatımı dizlerime kadar sıvayıp
yeni bir pişmanlığa başladım
büyük yangınlara saygılı mor kalpli kadınların
bitmek bilmeyen yenilgi tekliflerine karşı
alacakaranlığa eğilimli limanlar kullanıyorum
yine de hiçbir gemi yanaşmıyor kıyılarıma
yeni bir intihar türüne tanık olmak için
etrafımda dolaşıp duruyor düş doktorları
rica ediyorum, gidin; bunca ozansılar arasında
şair olmanın şartları uymuyor bana
direniyorum ve içimdeki son sömürge
gözlerimin içine hüzünle bakarak
benden hep aynı şeyi istiyor;



lütfen, şu ütopyayı uzatır mısın?





18 Ocak 2014