Dengbej Ağıdı

Sevda sımsıkı alevler giyinmek

değil midir doğuda

Esrar yüklü ılgım buğularda

dengbêj ağıtlarına tutunurken

Küllerin kor ateşine sığındım

İz bıraktığım yangınlar anlam sorguladılar

Nereye baksam cam kırıkları

serpilmiş yollarıma

Ekmeği çalınmış yoksul

birinden farklı olunmalı

Sevda, Mem û Zin gölgesinde

Şalvarlı yolculuklarda

durakladığım asılmış

zamanlarda

Yüzgörümlülüğü ödenmemiş

yakılan ağıtların ardında

İçimde kurulan merdivenlerde göğe tırmandım

Masumiyet aradığım

kandavasında yeryüzümü

kırmızılara boyadım

Gönül ekseni yaralı bir

güvercin

Hovardaca savurur narını

tutuşur sinir uclarım

Aşiret düğününe tetiklenmiş

devranın zulmüne direnir

Mermileri yakma vaktidir

Mum dilenir kuyuya saldığım

urganla

Yolculuk sonlarında içimde deli

taylar bağlarım

Dizginler gölgelerken kabulüm

reddimde saklı

Ergenliği yitik karagülle içimde

gezinirken

Mahzun tebessüm ruha yansıtır

Hep susarak mı söylenmeli sevgiler