Dengesiz

ne olur sanki dengesizsem

ki zaten çok da dört bacaklı değilim

ne de türevim sıfıra eşit


kısık gözle tüm renklere bakmanın doğurduğu karanlığı
katlayıp saçlarımın arasına gizlediğimi bilenlere inat
salacağım salabildiğimce
açacağım dört yana alabildiğince
tüm dengeleri sarsabildiğince
şükür ki insanca


dünyanın dengesi varmış
insan zamanı gelince doğmalı
zamanı gelince ölmeliymiş
hiç biri cennette ne var
ne de cehennemde
o zaman
iki meleğin öpüşünden sonra
salın beni
tamda bana göre dengesiz bir yere


vallahi bahane
havalar dengesizmiş
soğuğu herkes sevmez
hem solan çiçekler ve hatta yapraksız kalan ağaçlar
şimdilerde müstesna nefreti yudumluyorlar
yaz günü gelecek misin
hüznü nefesleyenlerin hiçliğine

oysa ben
bilen bilir

tüm dengeleri sarsabildiğince
şükür ki insanca
ıslak caddelerden geçip, ayazı
çatlak dudaklarımla öpüşmekten geliyorum
yüzüme vurmuş aşkının alazı
nasılda sımsıkı tutmuş ellerimi
nasılda yanmışım sanki kör ateşlerde gibi

insanca
ve
dengesizce