Deniz Çok Uzaktaydı

Hatırlıyorum

Kekik kokulu dağ yamaçlarında

Güneş değiyordu alnımıza

Ama ne mutlu bir zaman

Ben anamdan habersiz

Sen bambaşka bir bahaneyle çıkardın evden

Benimki mutfaktaydı

Çocuktuk daha

Aylardan Haziran

Deniz çok uzaktaydı

Oysa gözlerimiz

Azıcık da mavi görsün isterdik

Kızarmış bir suratımız olsaydı derdik,

Tuzlu rüzgarlarla…

O kadar yol gidiverdik madem

O kadar da haylazlık mı etsek acaba?

Türlü acayip işler düşünürdük

Ama sonra

Sana bir haller olur

Oturur kitap okurdun

Ya da bir kelebeğin peşine düşer

Beni oracıkta unuturdun

Akşama doğru biraz üşürdük

Üşüdükçe yanıma sokulurdun

Aylardan Haziran

Deniz çok uzaktaydı

Ama şakakların hep aynı

Yanakların morlu allı

Sen benim en tatlı, en güzel manzaram

Vakit nasıl uzayıp geçmiş

Hangi ara hava kararmış anlamaz

-ama yolumuz ezbere-

Söylene söylene inerdik patikadan

Birimiz bahçeden

Birimiz arka kapıdan

Çaktırmadan süzülürdük evlere

Deniz çok uzaktaydı

Ama bakışların deniz kadar derin

Saçların dalgalı

Gözlerin mavi-mavi edalı

Sen benim denizimdin

Devirmeseydim içimdeki sandalı