Dicle'nin Götürdüğü Aşk

Cizre akşamları sarar düşleri,

Cudi’ye vardıkça uzar hasret gölgeleri.

Âşıklar ağlar Mem ile Zin gibi,

Kandil misali yanar gönüllerin yürekleri.

Kırmızı Medrese’nin kubbesinde yankılanan

Melayê Cizîrî’nin dizeleri, yaralı gönüllere merhem olur.

Biz aşkı Mela’dan öğrendik;

Bak Mela ne demiş:

“Bülbüllerin gözü yüz gülde iken,

Yüz gülü daha seyreder.

Gül yanaklıların bağında

Bana nar çiçeği renginde

Bir gül yeter…”

Dicle suları aldı götürdü aşkı;

Cizre surlarında izledik giden sevdayı.

Tufan koptu birden,

Babamız Nuh’un gemisiyle;

Kaçıp giden aşkı bulmaya indik deryalara.