Diken Kesiği Yitik Umut

kurumuş gül dallarına bağlamışız umudu

diken kesiği parmak uçlarımızdan

usul usul süzüldü

içimizde sevdayla harman ettiklerimiz

güneş tepeye vardığında

kuruyup gideceğiz

kimseye borcumuz kalmadı ama

son sözümü söylemedim diyen varsa

yüzümüze baksın da söylesin

şayet tanıyabilirse bizi

içinden umudu çekilmiş yüzümüzü tanımayanlar

son gülüşümüzden tanısın bizi

güneş tepeye vardığında

biz son bir kez güleceğiz

hatırı kalmasın hayatın onu da katıp yanlarına

toplanıp gelsinler son sözünü söyleyecekler

her şeye rağmen

son bir kez güleceğiz

biz gülerek gideceğiz

ve gün gelecek

köklerinden yeniden filizlenecek gül dalları

bize eksik sunulan

veya eksik öğretilen ne varsa

tomurcuklar açınca

mistik bir korkuyla havaya karışacak

şimdi yüzümüzü tanınmaz kılanlar

derin çekin nefesinizi o vakit

dikenlere dokunmaktan da korkmayın

güneş hayli yükseldi

yakındır tepeye varması

son sözü olan yoksa

rahatsız etmeyin bundan sonra

bırakın da rahat uyuyalım

ve sakın ola ellerimizi açmayın