Dilim Kesilir Belki İpim Çekilmez

Elbette gider,gelen cihane
Doğmak,yaşamak,ölmek bahane
Dünya beşer için olmuş virane
Kim,kimin taşını okur bilinmez.

Sanma bu dünyada yaşamak baki
Gideceğin yer ol hakkın yanı
Alıverir bir gün verdiği canı
Hikmetin nedir,diye sorulmaz.

Bu dünya bir han,konar göçeriz
Bir dem ağu,bir dem şerbet içeriz
Zaman içre kendimizden geçeriz
Mülke bağlanmış yolcu olunmaz.

Sevilsen,bir gün terk edilirsin
Ölünce ancak fark edilirsin
Sevdanla birlikte defnedilirsin
Gidiyorum diyene karşı konulmaz.

Koşa koşa yorulursun nafile
Ders verirsin laf anlamaz cahile
Yanar yanar kavrulursun dert ile
Çorak toprakta güller derilmez.

Ey Nazmi, sanki iyi demişsin
Çok bilir gibi ahkam kesmişsin
Söylediklerinden kendin kaçmışsın
Laf olsun diye söylemek olmaz.

Sırtı pek olana mevsim yaz mıdır
Gözü aç olana her şey az mıdır
Soyadım Örsel adım Nazmi'dir
Ben yazarım vallah kimse okumaz.

Ölmeden daha çukuru kazma
Kırkından sonra aman ha azma
Dur be Nazmi daha da yazma
Dilin kesilir belki ipin çekilmez.