Dirilme Ümidiyle Ölü Saatler Seansı

Yine bir seherden güne yetişirim ışık hızıyla.
Bir anlıkta olsa, ısınmak isterim günün güneşe hasret dudaklarında.
Tam günü öpecekken irkilirim aniden.
Ölü düşler sıvanmış yüzünün kenarlarına.
Korkar... tiksinirim ve uzaklaşırım koşarak...
Gider geceye sarılırım gün daha bozguna uğramamışken, önce beni boğsun diye karanlığında.
Yanılırım ama.
Unutkanlığım yine başımda.
Yağmurdan kaçarken doluya tutulmaktı bu.
Kaçıncı kez hemde...
Kabul ediyorum aptalca...
Gidişinin arefesinden beri bir kısır döngü bu.
İster inan ister inanma...

Gecenin gözlerini andıran zifiri siyahı,
Bak...!
Sen kadar etki etmiyor soluma...
Üşürüm emsalsiz bir şekilde,
Gariptir... ne yorgan, ne çarşaf isterim üzerimde...
Boyun büker, üşümekse üşürüm yokluğunda.
Razı gelirim, senden gelen her ne varsa.
Buz kesilirim, mahcup etmem yokluğunu sana.

Hadi gel de, kırmızı bir kurdele tak yokluğunun yakasına...
Sonra terfi ettir ama.
Apoletler sırala omuzlarımı morartan omuzlarına..
Kasıla kasıla yürüsün seni silen bu ıssız sokaklarda.

Sonra...
Boşluğuyla doğacak mevkiye varlığını ata.
İçimdeki senin sırtını anne şefkatiyle sıvazla.
Uzun zamandır kaburgasından yaratılana âmâ nasılsa.

Uzun yoldan geldin.
Otur dinlen soğuklan biraz vuslatının bahçe kapısında,
buz gibi hasretini yudumla.
Çiçeklerimin soluşuyla, öksüz kalmış bahçıvanlarımı selamla.
Çıkar heybenden baharı,
Haykır...!
"baharı getirdim bağrınıza"

Ertesini görmeden uzaklaşma ama.
Göreceksin,
Babil'in Asma Bahçeleri halt edecek yanında.
Hasan Sabbah gelsin de, cennet neymiş görsün solumda.

Yalan değil...
Gel ki görsünler cenneti ayaklarının altında...
Bu sefer tekrarlanmaz yağmurdan kaçmakta.
Bahçemiz yeşerecek sonuçta...
Sağanak sağanak yağ yeter ki yokluğuna...