Diyet

Babam, şanlı bir Kore gazisiymiş
Anam bir zemheri ayazı doğurmuş beni
Ana, vatan gibi kokarmış Eşref
Vatan da ana sütü gibi helalmiş
Öyle mi?
Anam ben doğarken ölmüş
Boğazımdan bir yudum sütü bile geçmemiş
Kokusunu nasıl bilem ki? ...

Bu yaylalarda otlattım
Kurda kaptırmadan kuzuyu
Aha, tam şu çeşme başında
Son kez görmüştüm o gözleri ahuyu
Kimse askere uğurlamadı beni
'En büyük asker bizim asker' demedi
Gömüp yüreğime sevdalarımı
Salıverdim içimdeki tutsak kuşları
Tayınıma azık ettim cılız umutları
Hasretin tünellerinden geçtim
Karanlıkları delip korkuları sildim...
Tam kırk günlük askerdim Eşref
Bir gece Cudi Dağı' nda bir bölük erle
Hain bir pusuya kurban gittim
'VATAN BENİM ANAM !' dedim
'Onu bir kez kaybettim,
bir daha kaybetmeye dayanamam' dedim
Direndim...

Korkunç bir patlama,
Toz duman kan barut ateş
Havada uçuşan uzuvlar,
Yoğun yanık et kokusu
Ve karanlığa karışan bir avuç kalleş! ..
Sonrası...
Sonrası, hiç doğmayan güneş...
Yazık!...
Bana şehadet şerbeti nasip değilmiş...
Artık bir yarım kalmışlık öyküsüdür
Hayal kurulan yuva, eş...
Biliyor musun Eşref?
Diyetini ödeyince öğrendim
Ana kokusu neymiş...