Doğa Bile Af Etmiyor

Ben dalgın dalgın bakarken etrafıma
Rüzgar esiyor tüm kuvvetiyle
Ağaçların yaprakları öpüşür gibi
Değiyorlar bir birlerine
Hava sıkmış patlayacak gibi
Dalgalar sahili dövüyor
Sanki öcünü alır gibi
Birden sıçrıyorum
Kendime geliyorum
Evet ye burası senle ilk buluştuğumuz yer
Evet evet burası senin beni terk ettiğin yer

Islanıyorum yağmur yağıyor
İşliyor iliklerime kadar
Rüzgar üşütüyor titriyorum
Dalgalar vuruyor ayaklarıma
Sanki beni içine alacak gibi
Ağaçlar yaprak dökmeye başladı
Senin beni parçalayıp döktüğün gibi
Doğa bile af etmiyor
Ben nasıl af ederim seni