Doğaçla

En güzel resminin ardında duran,
Saksıdaki o yemyeşil ağaçla;
Bütün benliğimi sırtından vuran,
Gülen gözlerinle kalbi doğaçla.

Sevmesi zor olsa seni uzaktan,
Şu gönül sakınır türlü tuzaktan,
Bedenim kor olsa zorlu sazaktan,
Başa mı çıkar ki doğru çağ açla?

Çareler kapalı sevdiğim bize,
Şu ömür çağlarım varınca güze,
Sevdan gözlerimi getirdi dize,
Damlayan yaşlarım yerde kıraçla,

Olunca anlarsın sen bir gün ana,
Faydasız bu feryat bu figan sana,
Sözüm çok karşımda hâlâ susana,
Çarpışan dev oldun allı boğaçla.

Hayatta biçare bıraktın beni,
Çırpınıp dururum anladım yeni,
Kadehte gizleyip içtiğim seni,
Uçurdum gönlümden çilli turaçla.