Döngü

Gökyüzü mavi bir ciklet,

Köpük köpük taşmış denizin yeşili.

Dizilmiş devler sıra sıra 

Toprağın kamburunu

Temmuz,

Huysuz ve aksi bir ihtiyar

Benek benek ter akar havlularından.

Şezlong hayali umutlar süsler,

Çocukların düşlerini.

Bir gazoz tokuşturmasıdır hayat,

Kaybedince kana kana içilen.

​Eylül,

Zarif ve narin bir kadın.

Altın sarısı saçlarını savurur rüzgâr,

Göz kırpar gökyüzüne.

Sessiz bir veda,

Hafif bir umut,

Ve usulca dokunur

Kuruyan yapraklara.

​Sus,

Tüm boğuşmalarından,

Kavgalarından ve kaygılarından,

Kırgın ve dargın olduklarından.

​Susa,

Gözyaşının tuzuna,

Kavuşmanın berraklığına,

Umudun kaynağına.

​Sıyrıl,

Kırık saatlerin ağırlığından,

Kırgınlığın pasından,

Yok olmanın derin sancısından.

​Konuş,

Ölümün ağırlığını taşıyan toprağa,

Doğmamış bir günün sabahına,

Sırtını dönmüş yıldızlara.

​Bak,

Ağır ağır yürüyenlerin,

Ağır ağır ölümlerini izledi,

Telaşlı dünya misafirleri.

​Zaman, öğretmendir,

Öğrencisini arayan.

​Kalk, toparlan, doğrul.

​Dünya,

Talep edenlerin yolculuğunda

Akar sonsuza.