Dönüş Yok

Hiç bilmediğin bir ten
Sarsar insanı
Hiç tanımadığın ses

Hiç bilmediğin zamanları artırırsın
Kadran sarartırken mevsim
Ya da kırlangıç yumurtaları kırılırken patikalarda

Adımlarını bırakırsın
Ürkek
Dönüş yok gibi

İdam misali
Bileklerinde pranga
Dudaklarında Deniz'lerin son arzusu sigara

Rodrigonun gitar konçertosu bir de
Kuşkanatlarını tutuşturan
Şafağın ışıkları açılırken

Beyaz bir örtüye yazılır
Son şiir
Belki sondan bir önce

Sazlıklar kururken hani
Bir daha yeşermemecesine
Ve son uçuşunda mekânı gömen ördek

Kurşunlanırken

Kurşunlarken ben
Namluyu ısıtıp şakağımda

Üşümeden ölmek istedim
Ağustos gibi
Şubat'ta

Ve
Çukurlar açmak
Faşist şaraplenin oyduğu tende

Türkülerle gitmek istedim
Dokunmadan sana daha
Avuçlarımın bekaretine sakladım hayalini.......