Düğüm

Ey baht

nedir

sırtıma günbegün kambur göçürten ağırlık

söyle bana

hangi ateş tutan el uzandı da

eridi sırrı hayallerimin

Sanki

kötülüğün kırkbirinci düğümü çözülmüş de

bütün iyilere karşı siper edilmiş gibi

sol yanımdan zihnime giden yol

Kırsam

döksem

dirensem

içsem

ne fayda

hangi ağlama kendini gözyaşı sayar ki

vakti gelmemiş bir yoksunluğa

Söyle

nedir bu ağırlık ki

yönünü şaşırmış göçmen bir kuşa çeviriyor

ayaklarım beni

suyu ararken

buzdan ve ateşten geçiyorum

tepemde bulutlar

kırkikindilere hazırlık yaparken üstelik

Hangisinin daha uzak olduğunu

artık kestiremediğim pencelerden

pek de sarı sıcak olmayan

selamlar işitiyorum

yolların

ayak izlerini taşımayacağına dönük

ve bir o kadar da sönük selamlar

Eğilsem

koşsam üzerlerine üzerlerine

yahut kavuştursam beş vakit

ellerimin çizgilerini yüzümün çizgilerine

ne fayda

hangi dua dönüşmek ister ki

ezelden bir yaranın kabuğu olmaya

Söyle

nedir bu ağırlık ki

henüz kazılmamış bir mezarın taşları

evimin iki yöne açılan kapıları oluyor

ve hâlâ yaşıyorsun diyebiliyor

bir kendim öteki kendime