Dumansız Ateş

Ruhum ateştir; beden, toprak ile su 

Toprak tene, ateş rûha ilaçtır.

O ateş ki yoktur duman ile kokusu

Tüm âdemler o ateşe muhtaçtır.

O ateşti İbrahim'e ana kucağı 

O ateşle parıldar gönül ocağı 

Her Hû deyişinde artar sıcağı 

Tüm bedenler o ateşe muhtaçtır.

Rûha gıda ne müziktir ne başka 

Ruhlar mübtelâdır ilâhi aşka

Dünyalar girmese araya keşke 

Âşıklar da o ateşe muhtaçtır.

Tabipler dertleri yüzde arıyor 

Ruhun derdi nedir soran olmuyor

Dünyayı yutsa da nefis doymuyor

Rûhu keşfedene o ruh miraçtır.